Babae akong namumuhay na mag-isa
Hiwalay sa asawa
Matandang Dalaga
Kerida
Puta.

Ang aking pag-iisa’y
Batik na ituturing ng aking lipunan
Latay na pabaon ng nakaraan,
Pilat na taglay hanggang sa kasalukuyan.

May pagsusulit na hindi ko nakayanan,
May timbangang nagtakda ng aking pagkukulang,
May pagsusuring kumilatis
Sa pagkatanso ng aking pagkatao.
Lagi’y may panghuhusga sa aking pagiisa.

Ang ‘di nila nakita’y
Akin din naman ang pagpapasya.
Isang maliit na kalayaang
Hinamak ng iba ko pang
Pagkakapiit, pagka-alipin
Sa aking lipunan.

Ang pag-iisa’y di pag talikod
Sa pag-ibig, pagnanasa, o pananagutan
Hindi ito pagsuko
Sa katuparan ng pangarap.
Hindi ito pagtanaw sa buhay ng hubad sa pag-asa.

Paghangad lamang
Na kamay ko ang magpatakbo sa aking orasan
Puso ko at isipan ang sumulat ng aking kasaysayan,
Sarili ko ang humubog sa aking kabuuan.

Hayaan akong mamuhay nang payapa,
Nang hindi ikinakabit sa aking pangalan
Ang mga tawag ng pagkutya:
Puta,
Kerida,
Matandang Dalaga,
Hiwalay sa asawa,
Babae man akong namumuhay nang mag-isa.

— Joi Barrios. “Babae Akong Namumuhay Nang Mag-isa.”

Image by Geraldine Javier. “I’m a willing hostage of christmas.”  2010.

*Because our lives are more complex, and as such we deserve better, than this campaign by the National Youth Commission.